Trudny i stresujący czas staram sobie umilić oglądając seriale. Lubię otulić się miękkim swetrem, przykryć kocem lub pledem, zapalić świece, przygotować herbatę w dzbanku, żeby popijać ją cały wieczór z filiżanki. W ten sposób mogę oderwać myśli od niepokojących doniesień oraz złapać oddech. W moim zestawieniu jest kilka perełek, ale też seriali, które warto obejrzeć ze względu na lekką formę, która wywołuje pozytywne emocje.

Niezwykłe historie, ciekawie zbudowane postacie, dorastanie, trudy miłości, odwaga i szczęście, śmierć, choroby i kataklizmy, mrok, czary i pożądanie, trudne wyzwania, moralne konflikty, a także piękne krajobrazy, imponujące kostiumy, fantastyczna oprawa muzyczna… to istna uczta dla zmysłów. Warto się porwać znakomitemu serialowi, by urozmaić długi zimowy wieczór.

Sabrina, nastoletnia czarownica to mroczna, pełna grozy, nadprzyrodzonych mocy oraz czarów historia, mówiąca o dorastaniu, przyjaźni i odpowiedzialności. Sabrina zmaga się ze swoją podwójną naturą – człowieka i wiedzmy, próbując przeciwstawić się złym mocom zagrażającym jej, jej rodzinie i światu. To interesująca podróż do miasteczka Greendale, gdzie magia i przeróżne potworności zagnieździły się na dobre.

Serial przepełniony jest aspektami wizualnymi, gdzie kunszt operatorski przejawia się w scenach rozgrywających się w miasteczku, jak i tych w ciemnościach jaskiń, czy w samym piekle. Bez względu na miejsce akcji, reprezentuje wysoki poziom plastyki obrazu i dostarcza ciekawych doznań estetycznych. To obowiązkowa pozycja dla wszystkich, którzy cenią produkcje z mrocznym klimatem, wypełnioną charakterystycznymi bohaterami, dobrym aktorstwem, niezłą ścieżką dźwiękową oraz ciekawą fabułą.

Opowieść o dojrzewaniu i o tym, jaka jest prawdziwa cena geniuszu. Rudowłosa dziewczynka z sierocińca staje się najwybitniejszą szachistką swoich czasów. Rosnąca presja sprawia, że sama satysfakcja z wygranej nie wystarcza, W życiu Beth coraz większą rolę odgrywają używki, a ona sama balansuje na cienkiej linii pomiędzy znakomitością a szaleństwem.

Świetna muzyka Carlosa Rafaela Rivery płynie w rytm tykania zegara szachowego, dynamiczny montaż, znakomite wykorzystanie zbliżeń na twarze bohaterów, dobre zdjęcia, świetne kostiumy i scenografia – wszystko to sprawia, że całość ogląda się z ogromną przyjemnością.  W tle przepiękne wnętrza, wyrafinowana moda lat 60-tych i napięcie, które prowadzi widzów do zaskakującego zakończenia.

Kryminalny komediodramat o kobietach po czterdziestce, które w trudnych dla siebie czasach podejmują przedziwną decyzję o napadzie na lokalny supermarket w celu podratowania domowego budżetu. Sprawy się komplikują, gdyż trafiają na celownik gangsterów, którym w ekspresowym tempie muszą zwrócić pieniądze. Cena jest wysoka, bo za niesubordynację mogą zapłacić najwyższą cenę. A my obserwujemy, jak kobiety radzą sobie z kolejnymi problemami.

Zdecydowanie nie jest to produkcja, która trafi  do wszystkich, ale nie można jej odmówić lekkości i kobiecego uroku. W Good girls mamy ogromną dawkę naprawdę kreatywnego humoru, a także sporo poważnych spraw i życiowych rozterek. Wszystko to jest wspaniale wyważone.

Ania, nie Anna to serial, który pokochałam przede wszystkim za znakomicie przygotowaną graficznie czołówkę, piękne zdjęcia, świetną muzykę, doskonałą grę aktorską, niepowtarzalny klimat i romantyzm. Serial jest wartościową produkcją opowiadającą historię niesamowitej, pełnej szalonych pomysłów marzycielki, Ani Shirley.

Oprócz pięknie podanego obrazu jest w nim sporo mroku. I choć uważam, że jest to serial, aby poprawić sobie humor, to poziom dramatyzmu jest tutaj naprawdę wysoki, co determinuje również wizerunek postaci. Z pomocą rudowłosej dziewczyny, autor bezlitośnie rozprawia się z problemem rasizmu i trudnej sytuacji ludności czarnoskórej, jak i indiańskiej społeczności Mikmaków.

Młoda amerykanka trafia do paryskiej agencji reklamowej zajmującej się luksusowymi markami. Emily to sympatyczna dziewczyna, która nie zna francuskiego i za wszelką cenę chce się odnaleźć w nowej rzeczywistości. Serial powiela wszelkie stereotypy dotyczące francuzów. Ukazuje ich niechęć do nowości, konserwatywność, lenistwo, specyficzne podejście do czystości i punktualności.

Serial pełen jest humoru i pięknych widoków. Wypełniony jest klimatycznymi uliczkami, dwugodzinnymi lunchami, nieustannym piciem wina, budującymi się przyjaźniami i artystycznymi strojami. Serial jest lekki, odcinki są krótkie, ogląda się je jednym tchem. To nie jest inteligentne, głębokie widowisko, ale coś, co można włączyć po ciężkim dniu w pracy.

Dark to pełen tajemnic kryminał z elementami dramatu, serial niezwykle trudny w odbiorze, wymagający od widza ciągłej uwagi i skupienia oraz sprawnego łączenia wielu wątków. Przeplatają się ze sobą relacje poszczególnych linni czasowych względem siebie, poruszona została kwestia wiary, cierpienia, miłości, przeznaczenia, wątpliwości oraz odwiecznej walki między dobrem a złem.

Każdy z sezonów oparto na tych samych fundamentach, a mimo to nie może być mowy o jakiejkolwiek powtarzalności czy znużeniu. Zdjęcia i kadry robią ogromne wrażenie. Dark to zdecydowanie jeden z najciekawszych seriali. Świetny pomysł fabularny, bardzo dobrze skonstruowana, wielowątkowa intryga oraz doskonale napisane postacie.

Mroczne pożądanie to utrzymany w posępnej stylistyce i nasiąknięty erotyzmem thriller. Wbrew pozorom fabuła jest całkiem ciekawa. Alma wyjeżdża na weekend. Podróż zapewnia jej cały wachlarz emocji – rozbudza namiętność, kończy się tragedią i zmusza do zadania trudnych pytań o najbliższych. Dario, jej młody kochanek, okazuje się jednym z jej studentów, a przyjaciółka popełnia samobójstwo, co do którego policja ma pewne podejrzenia.

Niewinna przygoda urasta najpierw do rangi gorącej pasji, a później niebezpiecznej obsesji. Przy okazji na jaw wychodzą dawne tajemnice, które łączą wszystkich śmiertelnie mocnymi więzami. Na plus serialu przemawia dobrze dobrana muzyka, ładne zdjęcia oraz mroczny klimat, utrzymujący widza w atmosferze tajemnic i zagadek.

.