Robię kolorowe prace o lekkich motywach, a w głębi siebie czuję pustkę i ogromny, palący ból. Czuję rozpacz. Czuję strach. Potem patrzę na moje koty i chce mi się tylko płakać. Bezsilność przychodzi falami i zmiata spod stóp poczucie wszelkiego sensu. Poddaję się wszystkiemu, co przychodzi, otwieram na smutek. Płaczę przez kilka godzin, sama już nie wiem ile dokładnie, gdyż straciłam poczucie czasu. Moja rozpacz trwa, kołyszący mnie w środku nocy, moje ciało ogarnia smutek bezbrzeżny, który jest niemożliwy do ukojenia. Patrzę przez okno i nie widzę nikogo, jedynie drzewa kiwają się pod wpływem silnego wiatru. Wyczuwam tak ogromną melancholię, która napływa z każdej strony i już nawet nie wiem, który raz uderza we mnie i sprawia, że brakuje ochoty by żyć. Mam wrażenie, że pogasły wszystkie światła, słońce zniknęło, a gwiazdy pospadały. Cisza… Wszystko mija. Nastaje nowy dzień, czas założyć maskę ze sztucznym uśmiechem.

W lepszych momentach życia staram się być twórczo kreatywna. Czasami mnie nachodzi, aby zrobić coś zwyczajnie przyjemnego dla oczu. Zawieszki, które przygotowałam pełne są soczystych, radosnych kolorów, a także motywów kwiatowych. Użyłam pięknych papierów ryżowych przeznaczonych do decoupage marki ABstudio. Zrobiłam delikatne spękania o formule dwuskładnikowej, które wypełniłam ciemnym woskiem w kolorze antycznego złota. Oczywiście nie mogło zabraknąć lekkich schlapań z białej i brązowej farby akrylowej. Boki zawieszek przyciemniłam woskiem, co dało złudzenie lekkiego postarzenia pracy. Podobnie jak w ubiegłym roku, zawieszki będą miłym upominkiem od Zajączka Wielkanocnego. Dokupię czekolady z nadzieniem karmelowym, truskawkowym i kokosowym oraz z całymi orzechami, jajeczka w metalicznych papierkach oraz czekoladowe zające z kolekcji Ferrero. Obrazek z żonkilem, biedronkami i motylem zostawię dla siebie, będzie zdobił mój salon.

.